تا باران های بهاری تمام نشده با یک دوست که هم قدمتان هست ،پاشید و بروید تهران گردی
مثلا از سر پارک وی سوت حرکت را بزنید و زیر سایه درخت های خیابان ولیعصر کلی شیطنت کنید
یا سر پارک ملت واستید و با قد بلندترین و رنگی رنگی ترین بستنی عکس بندازید و بدون نگاه آدمها بخوریدش
یا تو خیابان سی تیر راه بروید و برسید سر موزه آبگینه
خلاصه راه بی افتید
به وقت اولین سینمای سال جدید
با بارش باران توی عصر پنجشنبه از بام لند و فوتبال حبابی و دوچرخه سواری کنار دریاچه کوچ کردیم سمت کوروش و سینما.
ساعت حدود یک و نیم بود که نشستیم پای تماشای فیلم چهار انگشت.
فیلم تمام شد.قشنگ بود.یک جاهایی از فیلم خندیدیم،یک جاهایی لب هایمان را کج کردیم که خب یعنی چی؟،و یک جاهایی هم گفتیم
خدا را شکر که فیلم پر از شوخی های احمقانه و جنسی نیست.
در کل فیلم طنز و خنده داری بود اما به قول دنیای مجازی اصلا شاخ نبود.بیشتر بازی قدرتمند جواد عزتی و امیر جعفری جذبمان کرد.
آقای تهیه کننده اشتباهی لوکیشن را برد تایلند،کشوری که نشد از تفریحات مد نظر مسافرانش بگوید،از مناظرش هم تصویری نشانمان
نداد،اما حداقل می توان گفت که یک طنز خانوادگی بود بدون حرف های بد و زننده و خاک برسری
1_ خدا روشکر که این وبلاگ را دارم.وگرنه حرف هایم توی گلویم ته نشین میشد و سیل راه می افتاد.نه میشه توی اینستا حرف زد و نه توی کانال خودش.
2_یکی از نعمت های این بران های سل آسا این بود که فهمیدیم درکنار این همه اقتصاد دان و سیاستمدار و علمای ورزش،کلی مهندس
آب و باران و سیل هم داریم.از بس این چند روز استوری های جذابی دیدم که به علمم اضافه شد.
3_القصه
لطفا انگشت های اشاره محترمتان را پایین بیاورید و اینقدر به دیگران اشاره نکنید.از قدیم گفته اند از ماست که برماست.بله شک نکنید
خودمان رحمت الهی را به یک بلا تبدیل کردیم.وقتی که بدون علم جغرافیا و زمین شناسی و مدیریت ،درخت های جنگل را قطع کردند
و توی زمین های سستش ویلا ساختند،وقتی دل کوه و دره را صاف کردند و روی زمین های شیب دار برج و خانه ساختند،وقتی باب
دل ماشین ها مسیر رودخانه ها را تغییر دادند...
این کارها را کردیم و حالا با چندتا ابرکه باران هایشان پربارتر هست،انگشت چه کنم چه کنم به دهان گرفته ایم و دنبال دلایل احمقانه
میگردیم
4_میگم.کشو.ر آمریکا بدترین طوفان ها و سیل ها را تجربه کرده است.یادتان نمی آید همین چند وقت پیش یکی از شهرهایش
از روی نقشه زمین محو شد؟.نکند انها هم بر کشورهای دیگر هی مرگ گفته اند؟.به نظر من که اصلا ربطی به جغرافیای کشورشان
ندارد
و در آخر
کمی فقط کمی عاقلانه بالای منابرمان برویم و صحبت کنیم.فقط کمی با خودمان تکرار کنیم که باران نعمت است و خودمان بلایش
کردیم.فقط کمی فکر کنیم
این روزها حال و هوای باران در شهرهای مختلف کشورمان عجیب و غریب شده است.باران هایی که با شادی و به به عجب هوای بهاری
آغاز میشود و به یک سیل بزرگ و دردناک تبدیل میشود.
وقتی توی شبکه های خبری عکس ها و تصاویر را می بینیم یک اه دردناک میکشیم و میگوییم: بندگان خدا.خدا خودش رحم کند.
یک لحظه
بدون شک در تک تک دقایق زندگیمان نیازمند رحمانیت و مهربانی خدا هستیم.اما یادمان نرود که در کنار رحمانیت خدا باید دنبال مهربانی خودمان هم
باشیم.مثلا :
چقدر راحت بی رویه جنگل ها را قطع کردیم و ویلا ساختیم.چقدر راحت مسیر رودخانه ها را عوض کردیم.چقدر راحت رودها و رودخانه ها را خشک
کردیم و چقدر راحت این روزها باز دنبال مدیریت بحران و اندیشه های جدید نیستیم.
همین
تا خبر اتمام برنامه نود و خداحافظی عادل فردوسی پور توی شبکه های مجازی پخش شد،همه علما بالای منبر رفتند و کمپین
راه انداختن.کمپن هایی که شدتش از کمپین نه به آجیل و ماهی قرمز قوی تر بود.از همه جالب تر سلبریتی هایی بودند که از در و دیوار
ریختند و گفتند صدا و سیما تحریم است و دیگه پایمان را توی برنامه هایش نمیگذاریم.
حالا این روزها حال مردم شمال کشور ایران خوب نیست.تقصیر باران نیست.تقصیر جنگل هایی هست که به ویلا تبدیل شدند،تقصیر
ساخت غلط های روستاها و شهرها هست که یادشان رفت آب را نباید به خانه مردم هدایت کنند.القصه تقصیر هرکسی هست و نیست
مردم شمال ایران سال نو را،نمیدانم چطوری تحویل کردند.
فقط یک سوال؟
سلبریتی های عزیز الان در تعطیلات عید اینترنت ندارند تا محض دل خوشی آدمهایی که بین اون آبها اینستا که هیچی تلویزیون هم
ندارند،یک پست همدردی بگذارند؟فقط بابت یک برنامه چندساله ورزشی گریبان چاک میدهند و ناله وا عادلا سر میدهند؟فکر کنم سیل سلبریتی ها و مسئولین را هم با خودش برده است.ان شا الله
یا علی گفتیم
سال نو آغاز شد
الهی سال جدید براتون پر از خیر و برکت.تن سالم و دل خوش و عاقبت بخیری
پر از رزق های عالی و پر از برکت معنوی و مادی
بله اگر بگیم یا علی گفتیم
و عشق اغاز شد هم که عالیه
