به کسی نگو

یک بخش هایی از زندگیت را مثل یک راز برای خودت نگهدار.مخصوصا آن بخشهایی که مال اهداف و رویاهاو تصوراتت هست هم دزد تصورات زیاد شده و هم آدم ها غیر قابل پیش بینی شدند.آنقدر غیر قابل پیش بینی که یهو به خودت می آیی و می بینی ،از روی سادگی و ذوقت تصورات و اهدافت را برایشان گفتی و آنها هم با یه لبخند تمسخر آمیز بهت میگن " تو..تو می خواهی این کار را کنی و اینطوری زندگیت را بچینی؟"

اون وقت به خودت می آیی و می بینی همه آن اهداف و تصوراتت را انداختی ته سطل آشغال گنده و...