محفلی ها

نه فقط من که خیلی از آدم ها با دیدن تیزرش یک غر زدیم و گفتیم: بیا قبل از افطار جای یک تلنت و شو با تم مذهبی کم بود،که خدارو شکر ساختنش. .من که غرم بیشتر بودم و گفتم:آن هم الان،وقتی که خیلی ها از سر لج بازی های سیاسی و اقتصادی ،پرشون گیر کرده به پر اسلام و قرآن واهل بیت.چی شد؟ هیچی هممون میخکوبش شدیم.میخکوب یک برنامه کاملا مذهبی و قرآنی که پر بود از استعدادهای عجیب وخاصی که با هر بار رونمایی از یکیشون چشمهایمان اندازه نعلبکی های گل سرخی مادربزرگ ها میشد و اشکمان در میآمد و ته دلمان میگفتیم : خدایا بابت غرغرهای الکی مان  ببخش. استعداد ها و داورهای خوش تیپ و شیطونی که شاید اسامی شان را شنیده بودیم وخیلی ساده از کنارشان رد میشدیم و هیچکدامشان برای رقابت و به رخ کشیدن استعدادها و تعداد جزء هایی که حفظ بودند،دور هم جمع نشده بودند. آن ها یک محفل و دورهمی دوستانه و ساده داشتند که به خیلی از ماها گفتند: می بینید چقدر حرف های خدا قشنگ و دلنشین هست؟می بینید برای ترجمه کردنش به هیچ دیکشنری خاصی احتیاج  ندارید؟به قول یکی از کامنت ها دیدیم که بچه مذهبی ها و قرآنی ها هم میتوانند خوش تیپ و بامزه و شیطون باشند. یا اون یکی  کامنت زده بود: خدایا شاید باورش برایت سخت باشد.اما بعد از این همه سال  که باهات قهر بودم، یهو تصمیم گرفتم دوباره باهات دوست بشوم ،آن هم دلیلش دیدن این آدم ها بود.آدم هایی که برعکس بعضی از  بنده هات راه را با اجبار و اشتباه و تعصب بهم نشان ندادند.راستی قبول نباید یک برچسب را به همه آدم ها زد.

اگر دوست داشتی توام ببینیش،یک سر برو تلویبون،همه قسمت هاش هست.