کار بلدهای عصر خودتان بودید

فکر کنم دوسال پیش بود که با یک لحن تند بهم گفت: تو با این دولت و کارهایش هیچ مشکل و مخالفتی نداری.از تعجب نمی دانستم به صورتم چه حالتی بدهم.خودش گفت: آخه چند سالی هست که توی راهپیمایی بیست و دوم بهمن شرکت می کنی.از استدلال خنده دارش حسابی خنده ام گرفته بود

امسال کرونا تمام رسم و رسومات این سالها را کمی تغییر و تحول داده است و راهپیمایی بیست و دوم بهمن را هم بی نصیب نگذاشت.اون سال بهش گفتم و امسال هم با خودم تکرار می کنم که:

این حکومت و دولت بدون  خطا و اشتباه نیست.پر از جنگ های داخلی و قدرتی هست که چوبش را مردم می خورند.مردمی که همان سالها پای انقلاب ایستادند.قبول دارم که دارند با دین و باور مردم بازی می کنند و شرایط اقتصادی بدجور کلافه مان کرده است.اما در کنار تمام این دانستنی ها ،اگر توی راهپیمایی بیست و دوم بهمن شرکت می کنم یا حرفش پیش می آید و می گویم : که انقلاب پر از ارزش بود و باید پایش ایستاد به این خاطر است که 42 سال پیش کلی جوان تو رده های سنی خودمان پای باورهایشان ایستادند و برای آرامش و امنیت و آینده این سرزمین جان و مالشان را فدا کردند.جوان هایی که اگر بودند بدون شک دکترها و مهندس ها و خلبان های جا افتاده این روزگارمان بودند مثل خیلی از رفقایشان که الان بزرگترین و پر افتخار ترین پزشک ها و مهندس ها و خلبان های این سرزمین هستند.من اگر حرفی می زنم به این خاطر است که به آنها بگویم:

بدون شک کار و باور و هدف شما عالی و منطقی و پر از باورهای درست بود و اگر این روزها حال و احوال سرزمینمان ناخوش است تقصیر آنهایی است که ادامه دهنده و گزارشگر های خوب روزهای انقلاب نبودند. و با هر لباس و جایگاه و مقامی راه را اشتباه رفتند .کارشما درست است و کار بعضی از رفقای شما و حتی مااشتباه است.من به باور و هدف و کار شما احترام می گذارم و راهپیمایی برای من یعنی فقط به شما پیام بدهم که شما بهترین راه و کار را انتخاب کردید