یک مجله مال خود خودم

یادمه تو یکی از خانه تکانی ها از آرشیو کیهان بچه هام که تو یک جعبه موزی بود ،عکس گرفتم.این چند روز هرچی میگردم

تا اون عکس رو پیدا کنم،پیدا نشد. اخه استادم آرشیو مجله باران را بهم امانت داده و میخواستم عکسش را بگذارم و براش بنویسم که:

اولین مجله ای که هر سه شنبه بابام برام میخرید کیهان بچه ها بود.یک مجله کاملا اختصاصی مال خودم.پر از قصه و شعر و نقاشی و کاردستی.مجله ای که بهترین رفیق اون سالهام بود.اما نمیدونم چی شد که یک روز بابا بدون کیهان بچه ها اومد و گفت: آقای روزنامه ای گفته دیگه برای ما کیهان بچه ها نمی اید.

انگار یکی بهم گفت صمیمی ترین دوستت را تبعید کردند به یک سرزمین دور افتاده و دیگه قرار نیست برگرده.گوشه اتاقم نشستم و گریه کردم.چندتا مجله برام خریدن مثل سروش کودکان  اما هیچ کدام کیهان بچه نبودن

الان بیست سال میگذره و هنوز بین این همه روزنامه یک روزنامه تخصصی که مال خود خود بچه ها باشه مثل کیهان بچه ها پیدا نکردم.چقدر حیف که لمس کاغذ و خواندن یک مجله تخصصی جاش را بازی های کامپیوتری و و پی دی اف ها گرفتن

 

یکی برای من بره بالا منبر که کاغذ و قطع درخت،بلاک میکنم