کوثر: بهار کتاب چی میخونی؟
بهار: دختری از پرو
کوثر: قشنگه؟
بهار : آره درباره یه دختری هست که رفته چریکی شده
کوثر: نخوانش
بهار: میترسی چریکی بشم؟
کوثر: آره دیگه ارشد که نرفتی..میترسم..
بهار:..اتفاقا چه ایده خوبی..ارشد نخوندم..معتاد نشدم..شاغل نیستم..شووور ندارم..خوب برم چریکی بشم دیگه
وقتی تو دنیای به این بزرگی،یکی از بهترین رفیقات دانشجوی رشته میکروبیولوژی باشد..دوتا درس هیچ وقت دنیای شما دوتا را رها نمیکنند، قارچ و
ویروس..این قارچ دقیقا حکم اون خواهر و براد کوچولویی را داره که روزهای اول نامزدی به عنوان فضول باشی باید با عروس و داماد بیرون برود تا خدایی
نکرده اون دو زوج بیچاره شیطنتی نکنند....بله در تما قسمت های رفاقت ما دوتا این قارچ که هنوز نمیدانیم آقا هستن یا خانم،نقش پررنگی دارند.
در حدی پررنگ که شب های امتحان کاری کرده که من برای بالا بردن روحیه دوست جان همه کاری ردم.از مداحی گرفته تا بابا کرم رقصیدن و وارد عرصه
طنز شدند.خلاصه امروز خبر آمد که درس قارچ با یک نمره عالی پاس شده..خواستم این موفقیت را به خودم..به حنجره خستم..به خلاقیت بالام..به
هنرم در زمینه طنز تبریک بگم
ماشالا ادعای فرهنگ و غرب زدگیمان در بوق وکرنای جهانیان هم آوازه ای دارد برای خودش،دیگر بماند که با یک سفر به ترکیه و دبی و
مالزی و تایلند و...برای همدیگر چقدر کلاس میگذاریم.ایکاش ادعاهایمان کمی رنگ واقعیت به خود میگرفت.ایکاش اگر غرب زده بودیم،واقعا
رفتار و برخی از کارهایمان رنگی از غرب زدگی داشت.
برای انجام چندتا کار مالی باید میرفتم خدمت اولین دستگاه خودپرداز..اما با صحنه زیر روبرو شدم و صورتم رنگ کیف پولم شد
کاری به سرمایه های ملی و درخت های جنگل ندارم..همه ما یک شماره ای به بانک جهت دریافت اطلاعات برای نقل و انتقالات پول هایمان
دادهایم.پس اگر به رسید نیازی ندارید،لطفا دکمه عدم دریافت را بزندی و اینطوری کاغذ را حرام نکنید و جلوی خودپرداز رو شلوغ نکنید
و لطفا کمی از حرف هایتان که بوی فرهنگ میدهد را هم عملی کنید
نبرد آب و آتش...
نفس های به شماره افتاده...
انتخاب مرگ بین سوختن و غرق شدن..
و این یعنی ادامه داستان همیشگی نفت برای سرزمین من..
تازه غواص هایمان را از زیر خاک بیرون کشیده بودیم که...به کدامین اقیانوس رو بزنم تا سلامم را به گوشت برساند؟
بر لب کدام ساحل بنشینم تا دست بر دل دریاییش بگذارم و فاتحه ای برایت بفرستم
شهدای نفت
انگار باید جلوی چشم هایمان باشد..انگار باید پر از ازدحام و دوربین های فیلمبرداری باشد تا باور کنیم که روزهاست از جوانان و مردان
سرزمینمان خبری نیست..همیشه میگفتند که آب یک وسیله برای خاموشی آتش است.اما...بین یک اقیانوس آب ایستاده اند و
میسوزند.حرف از گمشدن و بی خبری مردمان سرزمینم هست نه اینکه چرا بیمه نکردید؟..چرا حواستان نبود؟....و ما همچنان سکوت و
سرخ کردن گونه هایمان با سیلی و تکرار تمام این حرف های بی اساس و دمدمی
آقای رییس جمهور..آقای وزیر نفت..آقای رییس شرکت.آقای عابر پیاده..آقای بیکار...آقای....هر آقایی که هستی...لطفا مردان و پسرانمان را پیدا کنید و بعد قول میدهیم خودمان،خودمان رابیمه کنیم تا زحمتش گردن شما نیوفتد.
توکلمان به خداست اما همان خدا عقل را داد تا با استفاده ازش راه حل پیدا کنیم و امید داشته باشیم.لطفا جنگ های سیاسی را
بگذارید کنار،فدای سرم که آن چشم بادامی ها کمکان نمیکنند مگر خودمان چلاقیم؟..سپاه داریم..ارتش داریم..اصلا کلی داوطلب داریم
..یک اعلامیه بزنید که کدام یک از مردمان سرزمینم حاضر هستند برای کمک به نفتکش بیایند؟..باور کنید نه نفکش ایرانی را که تمام
نفکش های آتش گرفته جهان را خاموش میکنند.
دعاهایمان..انتظارمان برای بازگشت زنده مردان سرزمینم وقتی جواب میدهد که شما هم قدمی بردارید..اما همچنان امید داریم به خدایی که ید قدرتش از حرفهای احمقانه سیاسی و ادعاهای پوچ شما بالاتر است
خودت بخواه که این انتظار سر برسد
دعای این همه چشم انتظار کافی نیست
فاضل نظری
فکر میکنم آسمان دختر است..
چون هروقت دلش می گیرد..
گریه می کند...
اگر مرد بود...
موهایش سپید میشد...
امیر کشاورز
امروز به وقت دوازدهم زانویه تولد اقای موراکامی هست..هنوز قلم این نویسنده چشم بادامی به دلمان نشسته اما به حکم خواندن دوتا از
کتاب هاش،لازم دانستیم که تولدشان را تبریک بگیم...آقای نویسنده چشم بادامی،تولدتان مبارک
