از قسمت سومش بود که با تعاریف زن دایی جان نشستیم پای سریال برادرجان.
کلا زیاد اهل سریال دیدن نیستم و موضوع و بازیگرها چی باشند که دیدن اون سریال را انتخاب کنم.بعد از حرف های زن دایی و یک کمی
تحقیق دیدم موضوع فیلم جالب و رایج هست.
موضوع قدرت و پول،قدرت و پولی که برای هر خانواده ای یک جوری خودنمایی میکند.و این روزها حتی کم سطح ترین خانواده ها هم با این
پول قصه ها دارند و خب قصه ها متفاوت هست.
اما بالاتر از موضوع و قصه داستان، چیزی که جذبم کردبازیگرهای سریال هستند..بازیگرهایی که هر کدامشان یک ابر قدرت هستند.از قدیمیها
مثل علی نصیریان و آفرین عبیسی و حسن پور شیرازی بگییییییییر تا نسل جوانش که حسام منظور و سجاد افشاریان و مارال فرجادو
کامران تفتی هستند.
قصه بازیگرهای قدیمی به کنار اما بازیگرهای جوان و جدید این سریال همه خاک صحنه تئاتر را خوردند و از ریشه بازیگر هستند.بازیگرایی
که روی حرکات بدن و تن صدا و لحن بیانشان کار کردند.و القصه که
بازیگر وقتی بازیگر هست که شروع کارش با تئاتر باشه تا مخاطب را پایه یک سریال تلویزیونی بشاند .
و خب یک وقت هایی دعا میکنم که حالا که داستان اینقدر جالب دارد جلو میرود آخر قصه و پایان یک سطل آب خالی نکنند
