هنوز بعضی ها خوابند..

چقدراین روزها  فلسطین بو و رنگ عاشورا گرفته...محاصره...بی آبی...تیرهای سه شعبه..کشیدن خلخال پای دخترکی که اگر اون نبرد یکی دیگه می برد...فریاد مادری که عددهای سن فرزند چند ماهه اش را هی میشمارد و میگوید کم زندگی کردی مادر...صدای دخترک و پسر بچه  چندساله ای که دنبال مادر و پدرش یا حداقل یک آشنای زنده و مکان امن می گردد...صدای پسر بچه هفت ساله ای که از کتک خوردن نیمه شب هایش میگوید...طمع به خاک ری...بیرون گود نشستن و هی دم از آزدای حقوق بشر زدند...دنبال صلح امام حسن بودن،وسط جنگ عدالت خواهی امام حسین..

می بینی؟! کشتن برایشان از آب خوردن هم راحت شده.آخه مرد جنگ نیستند.مرد نامردی هستند.که اگر مرد جنگ بودند یک خط میکشیدند و میگفتند: بیایید مردونه بجنگیم. شما ان طرف خط و ما هم این طرف خط و با سوت داور رودر رو میجنگیم و به زن و بچه های هم کاری نداریم.اما خب مرد جنگیدن  که هیچی ،مرد  هم نیستند. و زورشون به یک عالمه زن و بچه بی دفاع و بی اسلحه می رسد.زن و  بچه هایی که اول پناهشان می دهند و بعد..یک بیمارستان پر از زن و بچه

هیچ خونی رنگین تر نیست

 تو این چندسال پشت میکروفون ها و میزهای بلند و کشداریتان،طوری حرف میزدید که انگار خون بچه های شما رنگین تر هست و بهترین امکانات و رفاه کامل باید برای شماها و خانواده هایتان باشد.آن هم به هر قیمتی.اصلا آرامش و امنیت فقط حق مسلم شماهاست.وقتی هم که جنگ میشد و یا  اوضاع فرهنگی و اقتصادی یک کشوری یه کم بهم میریخت ،کلی شبکه و گروه میزدید و با خرج دلارهایتان پای خیلی از سلبریتی ها و ورزشکارها و بازیگرهای ان مملکتت را می کشیدید به صحنه نمایش خودتان ،تا با ساز شماها برقصند و با مملکتشون مخالفت کنند.شنیدی ؟!میگم هر مملکتی.از همان آمریکا بگیررر تا سطح پایین ترین کشور آفریقایی.

از ادبیات شماها بی خبرم.اما توی ادبیات کشور من یک ضرب المثلی هست که می گوید: { گهی پشت به زین و گهی زین به پشت}

دیدی؟می بینی چقدر درد داره و ترسناکه وقتی روی سر زن و بچه ات خمپاره بریزند؟ چقدر دلشوره آوره وقتی صدای سوت خمپاره و هلیکوپتر و جت های جنگی را میشنوی؟ اون لحظه ای که بابت نجات جون خانوادت حاضری دنبال یک سوراخ موش بگردی؟.هم بچه های تو بی گناه هستند و هم بچه های فلسطینی.اما آقای رئیس جمهور کشور غاصب،تو باعث شدی این همه بچه این وسط کشته بشوند.خون هیچکدامشان از آن یکی رنگین تر نیست..البته بماند که الانش هم هیچی از جنگ . آن صداهای وحشتناک و خون نمیفهمی.چون نیستی و مردمت دارند دانه به دانه کشته میشوند

دیدگاهم:

این وسط آن آدمهایی روی مخم هستند که در ازای کشته شدن یک آدم اسرئیلی یا خراب شدن یک خانه تو محله صهیونیست،یهو میشوند مدافع و مخالف جنگ..اگر جنگ بداست!جنگ علیه فلسطین و کشتار مردم فلسطین هم بد است

دو دسته آدم های مدرسه ای

هروقت وسط گفتگوها و جلسات،حتی همین نشست کشورها در نیویورک اسم اول مهر و مدرسه ها می آید   آدمها دودسته میشوند.بله،فقط دودسته و دسته سومی وجود ندارد.دسته اولی ها که از مدرسه متنفر هستند و بابت کله سحر بیدار نشدن و مدرسه نرفتند خدا را بسی سپاسگذار و شاکر هستند و دسته دومی ها که نمیشه فقط گفت بچه خرخون های کلاس هستند و تیپ های شخصی متفاوت هم درشون پیدا می شوند،اون دسته از بچه هایی اند که دلشون برای مدرسه رفتن و بودن با دوست و درس خواندن تنگ میشود.حالا چی شد؟

1. دیدگاه دسته اولی ها و دومی ها را با افتخار می اندازم گردن تمام کادر مدرسه.از بابا و مادر مدرسه بگیرررر تا مدیر نشسته بر مسند قدرت.چرا ؟.چون کتاب فارسی تدریس شده در تمام مدارس ،از دولتی بگیر تا غیرانتفاعی و نمونه دولتی یکی هست.یک کتاب یکسان با مطالب یکسان.اما...اون معلم حالا محترم یا نیمه محترم که یکسان نیست.معلوم نیست اعضای کادر مدرسه با دسته اولی ها چکار کردند که اینطوری زده شدند ؟! و با دسته دومی ها چکار که هی بدشون نمیاد بروند مدرسه!نتیجه اخلاقی شماره یک: بله درست گفتند که معلمی شغل انبیاء است.چرا؟ چون معلم ها و انبیاء نقش مهم و پررنگی در ساختن و تربیت شخصیت بچه ها و گوش کردن به حرفهایشان و آپدیت بودن با مسائل روز دارند.

2.چرا هیچ وقت این سوال را روز اول مهر از دانشجوها نمیپرسند؟!چون...

رفته سر درس و کلاسی نشسته که دوستش دارد،چون انتخاب تایم های کلاسش و استادهایش در اختیار خودشه{به جزء ترم یک}، چون اگر با استادش حال نکرد و دید چرت و پرت میگوید،تو حذف و اضافه،حذفش میکند...میدانم تو دانشگاه هم کلی کادر نیمه محترم هست اما باز اوضاعش از مدرسه بهتره.حداقل مجبور نیست از بوفه مدرسه آب پرتقال رانی بخره،میره بوفه دانشگاه یا کافه سرکوچه و اسپرسو میخوره.

نتیجه اخلاقی 1و2...یه کم روی محیط های تربیتی مدارسمون کار کنیم،یه کم حس خوب همراه با احترام و آزادی را بین دانش آموز و معلم ایجاد کنیم.حیف که هنوز موفق نشدم معلم بشوم از بس فرم پر کردم و گفتن حالا باهات تماس میگیریمآخه نازمم بالاست.فقط معلم تک درس... اما اگر یک روز معلم شدم ،دعا میکنم با شخصیت هیچ بچه ای بازی و شوخی نکنم

راستی از این دفعه بحث اول مهر و مدرسه شد،از طرف بپرسید دلیلش؟ محیط و کادر مدرسه؟یا واقعا چون درس خواندن رادوست نداشتی و نداری؟.حالا همین هایی که بگن گزینه دو،دارن میروند دانشگاه،پس داداش نگو درس خواندن را دوست نداری،بگو محیطش برات مهم تره و ملاک تره