تهران گردی

این روزها عجیب هوای تهران گردی هایمان به سرم زده است

آقای کیم جونگ

چند وقتیه سوزن کتاب خوانیم گیر کرده روی کتاب هایی با تم کره شمالی.کتاب هایی که تکمیل کننده تصویرهای ذهنیم هستند و هی مهر تایید می زنند روی نوشته های نویسنده قبلی.. کله ام پر می شود از سوال های عجیب و غریب.مثلا یکی اش این است که آقای کیم جونگ اون،چطوری جواب مردم کشورت را می دهی ،وقتی بفهمند چقدر از انسانیت و زندگی واقعی دورشان کردی؟دلت نمی سوزد برای بچه هایی که اگر کمی امکانات حقیقی در اختیارشان بود،الان جز نخبه های جهان بودن و باعث افتخار سرزمینت؟ نمی دانم،شاید حال مردم کره شمالی خوب است و اصلا دلشان هوای پیشرفت نمی کند

حواسم را برده است

بعد از مدتها،یادش هوایی ام کرده و حواسم را پیش خودش برده است .پیش خیال هایش

آقازاده

چند روزیه سریال آقازاده رو شروع کردم و بدجور بین آدم هایش گیر کردم. شخصیت هایی که هر بار دلم برای یکیشان می سوزد .یک بار برای راضیه ای که رفت دنبال دنیای پر از خیالش ،یک بار برای حامدی که اعتماد کرد به نگاه و قلبش و یک بار برای نیمایی که خودش می داند راه و روشش اشتباهه اما اسیر انتقام  شده و یک بار برای سارایی که دلش پر از نگرانی دوستانه بود

دل سوزی و نگرانی که درست کنار دستشان افکارم هم چهار زانو نشسته اند و هی دلیل و علت می آورند

 

چوب غذاخوری

اگر هوس کردید لا به لای فیلم ها و سریال هایتان یک فیلم هندی ببینید.پیشنهاد سرآشپز به شما، فیلم چوب غذا خوری است

کوالای درون

به قول یکی از بچه ها:

دلم اتاق اعتراف به گناه مسیحیان را می خواهد تا چهار زانو وسطش بشینم و کلی غر بزنم 

غر به جان  کوالای درونم که چند وقتی هست اصلا کتاب نمی خواند و کله اش را پر از حرف ها و چرت و پرت گویی آدم ها کرده.غر بزنم به تنبل بودنش  که روی شاخه درخت لم داده و دارد شبیه خرس قطبی توی اقیانوس می شود.به خستگی احمقانه اش که اهدافش را یادش رفته و تلاش نمیکند.

تا دعوایمان بالا نگرفته باید بالای درخت یک جلسه دونفره بگذاریم و حرف هایمان را بزنیم

حواست حسابی پرت شده

من و حرف هایم را نقد کنید اما بگذارید بگم که:

چقدر دغدغه های فکری بعضی از آدم ها لوس و بی مزه است.آنقدر لوس و بی مزه که وقتی یک سریال می بینند که بداخلاقی و بی حوصلگی خانم خانه تقصیر عددهای روی تقویم هست و آقای خانه هم اصلا بهش اهمیت نمی دهد،کلی پست و استوری میگذارند که بالاخره یکی صدای بی حوصلگی زنان سرزمینم را شنید.

خب خداروشکر یکی صدای شما رو شنید و تمام مشکلاتتون حل شد. 

من را نقد کنید و پای حرف هایم بنویسید عجب عقب افتاده هستی اما کمی حواستان به دختران و زنان اطرافتان هم باشد که بعضی مسائل برایشان حریمی دارد.حواستان به دختر تازه به بلوغ رسیده ای باشد که هنوز بین او و پدر و برادرش حرمت ها و حریم هایی هست.حواستان به دختر بچه هایی باشد که این روزها به خاطر هزاران دلیل که یکی از آن ها آزادی های بی حد و مرز هستند،توی سن پیش دبستانی به سن بلوغ میرسند و هنوز چیزی از دنیای بچگی نفهمیدن که  باید مراقب تاریخ های روی تقویمشان  و بی حوصلگی هایشان باشند

ترافیک شده

مبگن همچنان ترافیک در محور کانال سوئز سنگین هست و اگر کشتی محترم تکانی به خود بدهد،ترافیک سنگین و نیمه روان می شود

رفت توی لیست

همان آدمی که لا به لای حرف هایش میگفت: یکی از خوبی های کرونا توی سال گذشته این بود که بعضی از آدم ها را ندیدیم ، خودش می رود توی لیست آدم هایی که باید کمرنگشون کنیم.

راستی چقدر شیوه تبریک سال نو عوض شده،تاثیرات چیه؟

مثلا طرف عکس سفره هفت سینش را که پر از ظرف های کریستاله برایم فرستاده و پایینش نوشته عیدت مبارک. خب باید چی بگم؟ مثلا بنویسم وای عجب ظروف گران قیمت و برندی داری! یا بنویسم خوش به حال شما که سفره هفت سین دارید! 

سال نو مبارک

با خودم گفتم به جای نوشتن کلی متن ادبی و اشعار ،بیام ساده و خودمانی  و ازته دلم بهتون بگم:

سال نو مبارک.انشاءالله سال جدید پر از خیر و برکت با تن سالم و دلخوش برای همه شما و اعضای خانوادتون باشد.ان شاءالله یک

سال پر از موفقیت و اتفاقات شیرین و دلچسب  برایتان باشد.سالی که به اهداف و تصوراتتان رنگ واقعیت بدهید.ان شاءالله توی این سال جدید هم رفیق فابریک هممون خدا باشد و دعای خیر حضرت صاحب جاری و پشت و پناه تک تک دقایق زندگیمان باشد

و الهی به تن سالم و دل خوش و با خیر و خوشی این ویروس نکبت هم توی تمام نقاط این دنیا از ریشه خشک بشود و آرامش به جان و فکر و ذهن و همه مردم دنیا برگردد

ان شاءالله