حواسمون ازشون پرت شده
تمام تفریح و سرگرمیشون بازی های کامپیوتری مثل کلش آف کلند و گادآف وار و نهنگ سفید و..هست.به وقت دیدن سریال و فیلم سراغ خشن ترین و تخیلی ترین و ترسناک ترین فیلم های روز دنیا می روند.وقتی هم حرف از کلاس های فوق برنامه می شود،گزینه های روی میزشان کلاس هایی هست که یا خودشون یا مادرهاشون برای عقب نیوفتدان و پز دادند به دوست و فامیل ،ثبت نام می کنند و یکی از بزرگترین عشق هایشان هم بلاگری هست
حالا این روزها هم دنیای تخیلی و فیلم هایشان بزرگتر شده و توی گیمی که کنترل بازیش دست چندتا بلاگر و شبکه های ماهواره ای و لیدرهای داخلی هست،شدند مهره های اصلی و برای رسیدن به غول مرحله آخر گوش به فرمان لیدرها هستند.بازی که توی دلشون می گویند یا گیم اور می شویم و می رویم یه مرحله عقب تر یا می رسیم به غول مرحله آخر.گیمی که هیچکس بهشون نگفته پر از نقشه های مخفی هست و همون غول مرحله آخر تو هر مرحله از پشت بهت خنجر می زند.یا میسوزی یا چندتا مرحله میروی عقب تر.گیمی که آدم بزرگ ها کنارتون نیستند و به قول معروف بیرون گود نشستند و می گویند لنگش کن.
میدانید...
تقصیر هممون هست.از مادر و پدر و معلم بگیررر تا جامعه و دوست آشنا.تقصیر ماها هست که این روزها بچه های دهه هشتادی دارند تو دنیای خیالیشون زندگی می کنند و فکر می کنند این اعتراضات مثل همون بازی های کامپیوتری و فیلم های خشنی هست که آخرش شخصیت های اصلی دوباره زنده می شوند و می گویند فقط یک بازی بود.قبول کنیم تقصیر هممون بود.اما... هنوز میشه یک کاری براشون کرد تا خدایی نکرده این حس گیجی و سردرگمی براشون نتیجه ها بد و خدایی نکرده خودکشی و بریدن از خانواده و اجتماع و افسردگی نداشته باشد
اینو یواشکی بهتون میگم.بزرگترها نیستند چون خیلی از این اغتشاش ها دیدند، اغتشاش هایی که پشتش نقشه های شوم یه مشت ادم خارج از ایران و حسود هست ..می بینید چقدر بد این بار بچه های نوجوانمون شدند بازیچه.
