خاص بودی اما مثل همیشه دلنشین
یعنی هر سال بابت رویت این ماه در آسمان هزاران قصه و ماجرا وجود داره. ما هم جز اون دسته مقلدینی بودیم که بار یه مسافرت رد شدن از حد ترخص را به دوش گرفتیم و اینطوری افطار کردیم.
عید فطر مبارک.
خواستم کلی ادبی بنویسم و احساسی اش کنم اما ساده می نویسم که:
خاص بودی و دوست داشتنی.میدانی شبیه یکی از بازی های بچگی هایمان بودی.همان بازی که باید از بین پیچ و خم ها دو تا شئی را بهم می رساندیم.یادت آمد! این بار سفره های افطار خانوادگی را وصل کردیم به افطارها و بسته های ارزاقی مردمی، شب های احیا مثل هر سال نبود اما در مساجد را نبستیم و با رعایت پروتکل های بهداشتی کنار هم جوشن کبیر خواندیم و وصل کردیم به قرآن سر گرفتن های توی خانه ها.سحرها هم نشستیم پای درس علی {ع} شناسی
خلاصه امسال متفاوت تر از تمام ماه رمضان های سالهای عمر مادربزرگ ها و پدربزرگ ها و حتی خودمان بود.یک ماه رمضان متفاوت توی آخرین سال از یک قرن.میدانی با تمام باید و نبایدهایی که با رسم شکل برایمان مشخص کردند، تو عزیز و دلچسب و دلنشین بودی.از آن دلنشین هایی که به وقت یاد کردن ماه رمضان های پارسال باز ته دلمان به همدیگر می گوییم امسال هم خوب بود و خاص
حالا به وقت دلتنگی هایمان دعا می کنیم این ماه رمضان آخرین ماه رمضان عمر و جوانی ما و تک تک اعضای خانواده هایمان و دوست آشنا و رفقایمان نباشد و دعا می کنیم به وقت دورهمی های واقعی و به دور از باید و نباید ها و محدودیت هایمان به وقت شب های محرم
ان شاءالله
