مثلا بپرسم کجایی؟

من بی تو در غریب ترین شهر عالمم

    بی من تو در کجای جهانی که نیستی؟

این روزها عجیب دنبال کسی میگردم که انگار نیست.علامت سوالهای ذهنم بیشتر میشود.توی دنیای خودم سردرگمم

گاهی وقت ها آدمها و شهر برایم غریبه میشوند...اما این روزها در مقابل حرف ها و کارهای مردم ، عجیب سکوت

بر جانم مینشیند..گاهی به فکر انتقامم.مثلا میگویم خدایا میشود حالشان را بگیری؟

اما باز میگویم نه تو بمان همان بهار همیشگی