نظر شما چیه؟
میگم حالا که بحث دعوت از آدم ها به وبلاگ داغه.یه چیزی بگم؟
می بینید هممون، از بچه کلاس ابتدایی تااااا پیرزن و پیرمرد هشتاد ساله چقدر به این دنیای مجازی و شبکه هاش با اسامی مختلف وابسته هستیم.اونقدر وابسته که الان نمیدانیم چکار کنیم تا سرمون گرم باشه...به قول مامان بزرگ من شده مثل قدیم ها که نه تلویزیون بود و نه رادیویی ،سر شب مردم میگفتن خب شاممون را خوردیم، شب نشینیم را هم کردیم و حالا بریم و بخوابیم :}
یکی از بچه های وبلاگ نویس میگفت : ببین خیلی هم بد نشده هان،یه سری از این شبکه های مجازی فلفل شدند ،آدم یه کم از اون دنیا فاصله گرفته.بهش گفتم: امیدوارم این فلفلی بودند زیاد طول نکشه و نتیجه اش این باشه که این بار خودمان برای خودمان خط قرمز ها و حریم هایی را مشخص کنیم.تو دنبال کردن آدمها، لایک کردن و کامنت ها ، باور این دنیا و آدمهاش و سطح زندگی هاشون و از همه مهم تر وقت و زمانی که براش میگذاریم.و دعا کنیم آرامش به سرزمینمون و مردمش برگرده ،چون بخواهی و نخواهی این روزها فکر آدمها درگیره.ازکاسب کاری که تو خیابون مغازه داره تا کاسب کاری که فروشش مجازیه. از مادرهایی که دلشون هزارتا راه میره تا جوان ها و نوجوان هایی که فکرشون سمت مدرسه و دانشگاه رفتنه.
راستی...کلی کتاب نخوانده و فیلم ندیده { برو سراغ فیلیمو نماوا،ایرانیه و فعلا سایتش باز میشه} و کمدها و کشوهای نامرتب داریم.اصلا پاشو برو سراغ یک تغییر ساده توی دکور و چیدمان اتاقت
