چندتا پیشنهاد
چندتا قرار ساده :
1_ کنار پرچم های پارسال که باز قراره در ودیوار خانه هایمان را سیاه پوش محرم کنیم،چندتایی پرچم جدید بخریم و بزنیم سر در خانه ها.بعد یک جعبه مداد رنگی و چندتایی برگه نقاشی هم دست بچه ها بدهیم و بگوییم: توام امسال اتاقت را با پرچم هایی که می کشی سیاه پوش کن،حتی اگر دلت خواست توی اتاق پذیرایی و نشیمن هم بزن { لطفا اجازه بدهید بچه ها با تخیلات خودشان نقاشی بکشن و باور بفرمایید با چهارتا سوراخ و چسب روی دیوار هیچ مشکلی پیش نمی آید}
راستی اگر آقای مدیر و اهالی ساختمانتان هم دلشان شور نمای ساختمان و ای وای نظم بهم خورد،نمی زند،چندتایی پرچم هم توی لابی و تراس ها نصب کنید.
2_ هرسال خیلی از ماه توی دیگ های بزرگ یا کوچیک خانه هایمان غذای نذری می پختیم و بین در و همسایه و آدم های رهگذر پخش می کردیم.خب امسال این پروتکل های بهداشتی حسابی دستمان را بسته است.چکار کنیم؟ هر روز غذای روز خانواده را می زنیم به اسم یکی.از اهل بیت شروع می کنیم تا اصحاب و یاران امام حسین {ع}.
یک پیمانه بیشتر برنج بریزیم شاید رزق یکی توی قابلمه ما بود و سهم کبوترهای پشت پنجره را هم یادمان نرود
3_ وقتی بچه ها و آقای همسر حواسشان پرت یه کار دیگه است و پای تلویزیون و فوتبال و اخبار نیستند،پیچ رادیو را بچرخانید روی رادیو محرم تا صدای روضه توی خانه ها بپیچد
4_ دور هم یه وقت هایی درباره عاشورا و ماجراهایش باهم حرف بزنید.هم کلی اطلاعات بینتون رد و بدل می شود و هم بچه ها کم کم چیزهایی را یاد می گیرند.
با تمام باید و نبایدها،کلی شرط و شروط و پروتکل های بهداشتی گذاشتند،نشستن توی هیئت و اشک ریختن دسته جمعی پای روضه ها و روزضه های خانگی و چای بعد از روضه یک حال و هوای خاص دیگه ای داره.از اون حال و هواهایی که بعدش کلی شارژی.به قول یکی از بچه ها دو ماه شارژ یک سالمان را تامین می کنیم.
